Spółdzielczość bankowa
Spółdzielczość – ta forma własności, będąca też ruchem społeczno – gospodarczym (a w polskich warunkach politycznych – także patriotycznym), na ziemiach polskich sięga połowy XIX wieku. Kwerendę po archiwach, zbiorach bibliotecznych i muzealnych, kronikach rozpoczęliśmy w 1996 roku, wyciągając na światło dzienne historie i dorobek banków spółdzielczych i ludzi - zasłużonych działaczy, społeczników - którzy je tworzyli. Powstała seria albumów monograficznych poświęconych spółdzielczości bankowej w Polsce oraz jej zmieniającym się strukturom po 1989 roku. W ciągu blisko dwóch dekad wydaliśmy łącznie 17 publikacji poświęconych temu zagadnieniu.
Spółdzielczość społemowska
Poruszając się w tematyce spółdzielczości, zainteresowaliśmy się jedną z najstarszych jej form - spółdzielczością spożywców. Pierwsze stowarzyszenia spożywcze na ziemiach polskich, w Warszawie i Radomiu, powstały w 1869. Do dziś, w wielu miastach i miasteczkach działalność, głównie handlową, prowadzą Powszechne Spółdzielnie Spożywców. Zrzesza je Krajowy Związek Rewizyjny Spółdzielni Spożywców „Społem”, w kooperacji z którym – w latach 2004 -2015 – wydaliśmy 4, rzetelnie opracowane publikacje albumowe, prezentujące zarówno historię i tradycje ruchu społemowskiego, jak i poszczególnych spółdzielni w kraju.
Spółdzielczość gminna
W środowisku wiejskim niejako odpowiednikiem miejskich spółdzielni społemowskich były spółdzielnie rolniczo-handlowe, tzw. „Rolniki”, skoncentrowane na na obrocie produktami rolnymi i środkami produkcji dla rolnictwa. Choć pierwsza tego typu spółdzielnia powstała już w 1865 roku w Gniewie, to ich rozwój datuje się od pierwszych lat XX stulecia. Po 1945 roku, wtłoczone w gorset polityki i gospodarki nakazowo-rozdzielczej, funkcjonowały jako Gminne Spółdzielnie „SCh”. We współpracy z Krajowym Związkiem Rewizyjnym Spółdzielni „Samopomoc Chłopska” wydaliśmy w latach 1999-2012 10 edycji „Spółdzielczości Gminnej”, przybliżające historię i działalność tego typu spółdzielni.